21 mrt Vrijheid in de praktijk: Blog 2, Online verbinding in onzekere tijden

Poeh….. Wat een gekke weken. Eerst die storm waar maar geen einde aan kwam. Zoveel storm achter elkaar had ik in mijn leven nog nooit meegemaakt. Dat in combinatie met het overlijdensproces van mijn schoonmoeder zorgde voor een onbestemd gevoel. Alweer meer dan drie weken geleden overleed mijn lieve schoonmoeder aan de gevolgen van kanker. Met mijn eigen ogen, ervaring en aanwezigheid mocht ik haar overlijdensproces van dichtbij meemaken. Ik was onder de indruk van haar loslaatproces, kracht en lichaam. Als een stille getuige mocht ik dit kwetsbare en krachtige proces aanschouwen. Ik voelde me nederig en dienstbaar. Was me ook heel erg bewust van mezelf, mijn emoties en mijn omgeving. Toen mijn eigen moeder 17 jaar geleden overleed, was ze er in één klap niet meer. Geen afscheid kunnen nemen, is pijnlijk. Maar dit liefdevolle en afstemmende proces liet een gevoel van berusting, dankbaarheid, kracht en verbinding achter. Gelukkig hebben we nog net zonder alle Corona beperkingen op een hele mooie manier afscheid van haar kunnen nemen.

‘Dat is nu wel even anders…… Mijn gedachten gaan uit naar alle mensen die geen afscheid kunnen nemen van hun dierbaren, mensen die in zeer besloten kring een uitvaart hebben of er zelfs door bepaalde omstandigheden niet eens bij kunnen zijn.’

Op de één of andere manier was mijn praktijk op het meest intense moment van het overlijden relatief rustig. Ik wist ook dat mijn agenda vanaf half maart juist zou ontploffen. Nog aan het bijkomen van de prachtige dienst op dinsdag 3 maart, waar we nog kleine grapjes maakten over het corona virus, gleed ik langzaam in de Corona bubbel. Ik kreeg meer ruimte om te lezen en om mij heen te kijken. Had weer eens een flow een blog te schrijven. Het weekend sopte ik het hele huis. Besloot wel alvast in samenwerking met een opdrachtgever de trainingen in maart en april te verzetten. Totdat zondagavond werd besloten de scholen te sluiten en de nieuwe maatregelen werden aangekondigd.

Mijn kinderen vonden al snel de digitale route naar hun scholen. Complimenten voor alle leerkrachten! Mijn man was vanaf zaterdag al druk bezig zijn werk online-proof te maken. De ene conference call na de andere. Het drong tot mij door. Ik moest met pijn in mijn hart en buik mijn praktijk sluiten. Dat deed wel even iets met me. Als donderslag bij heldere hemel realiseerde ik me de ernst van het virus. Het niet weten, het gevoel van onzekerheid zorgden bij mij voor het zoeken naar externe antwoorden. Ik voelde de drang zoveel mogelijk kennis te vergaren en nieuwsberichten te zien en te lezen. Blogs, artikelen, facebook berichtjes, YouTube filmpjes… Het ene verhaal nam het andere over. Mijn telefoon zat aan mijn hand geplakt en ik slurpte alle informatie op. Het ene creëerde angst en het andere zorgde voor vertrouwen. Om nog maar niet te spreken over het sluimerende gevoel van angst zelf het virus te krijgen of een ander ermee te besmetten.

Mijn denkende brein draaide even volle toeren om er een kloppend verhaal van te maken. Ondertussen probeerde ik in verbinding te blijven met mijn lichaam en emoties. Alles te voelen wat er zich in mij en in mijn omgeving aandiende want als een domino effect werden mensen geraakt. Door dit alles voelde ik me ook een soort van lamgeslagen. Bij veel onrust en stress probeert mijn overlevingsmechanisme altijd eerst controle te krijgen met denken. Om vervolgens te verlammen. Voor mij een bekende stressroute.

Corona raakt ons allemaal. Herken jij jouw stressroute? Ga je net zoals ik al het nieuws lezen en raak je vervolgens in verlamming? Of laat je alles van je afglijden en houd je zo lang mogelijk vol dat er niets aan de hand is, zoals mijn man? Sommige mensen gaan alles lezen en verliezen zich in boosheid, waakzaamheid of afwijzing van anderen, etc. Vroeger zou ik hierin blijven hangen. Inmiddels weet ik mezelf steeds beter te reguleren. Na de shock van het sluiten van mijn praktijk en de realisatie van de ernst van het Corona virus is het gelukt om mijn systeem weer in beweging te brengen. De kunst is te balanceren tussen mijn emoties van onzekerheid en basisvertrouwen. Het enige waar ik wel invloed op heb, is mijn manier waarop ik om ga met deze situatie. De manier waarop ik alles waarneem. Laat ik de omgeving mij beïnvloeden of beïnvloed ik mijn omgeving?

Vanaf woensdag besloot ik mij meer af te schermen voor alle nieuwsberichten. Niet dat ik onder een steen ga liggen, maar beperk het nu tot 1 moment op de dag. Met vrienden zoek ik regelmatig online verbinding. Want hoe beleven zij deze tijd? We hebben ruimte voor elkaars ervaringen, want iedereen beleeft deze crisis toch echt op zijn eigen manier. Corona raakt ons allemaal. Ik probeer mijn weg te vinden in deze onzekere bizarre tijd. Die storm was niets vergeleken met deze periode, een stilte na de storm. Dit gaat in onze geschiedenisboeken en wij zijn de waarnemers ervan. Hoe wij waarnemen bepaalt onze gemoedstoestand. En ons gemoedstoestand heeft weer invloed op onze omgeving en elkaar.

Er komen zulke mooie initiatieven op gang. Ik werd uitgenodigd deel uit te maken van een facebookgroep waarin we elkaar informeren, steunen en delen. Super fijn om geclusterd informatie tot me te nemen. Van meditatiesessies, voedingstips en inspirerende vlogs of teksten. Mijn yogalerares deelde video’s met basisstrekkingen zodat we thuis onze yoga kunnen onderhouden. Ook zo lief dat weer iemand anders zomaar een bloemetje kwam brengen. Normaal gesproken zou ik vandaag een trainingsdag hebben, maar deze werd natuurlijk ook gecanceld. Dus werd er vanmorgen een skype sessie met onze trainer en andere lichaamsgerichte professionals ingepland. Het was super fijn iedereen toch nog te kunnen zien. Gezamenlijk delen, mediteren en de ruimte nemen om onze emoties en lichaamssensaties te ontladen. Ik ben zo dankbaar dat ik zulke netwerken en verbindingen heb waarin er ruimte is te voelen, te delen en te ervaren.

Realiseer me heel goed dat anderen dat misschien niet of minder hebben. Gisteren had ik mijn eerste online intake en dat was prima te doen. En met mijn persoonlijke ervaring van vandaag tijdens de skypesessie heb ik een idee gekregen. Er zullen mensen zijn die niet veel hulpbronnen hebben in hun omgeving. Mensen die behoefte hebben aan delen of willen ervaren hoe het is jezelf te reguleren. Daarom wil ik mijn diensten kosteloos aanbieden.

Ervaar je emoties die je lastig vindt tijdens deze crisis. Heb je behoefte aan een telefonische sessie of videochat dan bied ik mijn lichaamsgerichte sessies aan om in deze moeilijke en onzekere tijd meer lichaamsbewustzijn te ontwikkelen en jouw emoties te doorvoelen. Zodat je je krachtiger en vrijer kunt voelen. Ben je familie, een vriend, een bekende, reeds al klant of onbekend en heb je behoefte aan even dieper contact, persoonlijke aandacht en/ of meer innerlijke verbinding? Stuur mij een WhatsApp berichtje. Dan kijken we samen naar een moment die voor ons passend is om online contact te maken. Of ken je iemand die het interessant zou vinden en kan gebruiken? Delen is lief.

p.s. Mocht het drukker worden dan kan ik ook online groepssessies organiseren waarin we met elkaar onze gevoelens en wat ons bezig houdt kunnen delen. Delen geeft verbinding en maakt minder alleen.

Liefs, Sirpa

De Vrije Kameleon

0655831296